UNHCR heeft het rapport ‘In de eerste plaats een kind’ uitgebracht. In 2018 hebben 1.225 alleenstaande kinderen in Nederland asiel aangevraagd. Zij hebben extra aandacht en bescherming nodig. UNHCR onderzocht hun situatie en presenteerde haar bevindingen en aanbevelingen.

Een alleenstaand kind is een kind dat niet in zijn of haar land van herkomst is, dat is gescheiden van beide ouders of een ander persoon die het gezag over hem of haar heeft. In Nederland worden deze kinderen alleenstaande minderjarige vreemdelingen (amv’s) genoemd.

Amv’s zijn gewone kinderen in een ongewone situatie. Ze zijn vaak onzeker over hun toekomst, hebben vaak ingrijpende gebeurtenissen meegemaakt in hun land van herkomst en/of tijdens de reis naar Europa. Tegelijkertijd zijn veel ze veerkrachtig en optimistisch en willen vaak niet graag als ‘bijzonder’ worden beschouwd. De meesten zijn gemotiveerd om een nieuw leven in Nederland te beginnen en een toekomst op te bouwen.

UNHCR heeft de situatie van alleenstaande kinderen in Nederland is in kaart gebracht en mogelijke verbeterpunten opgesteld. De bevindingen zijn opgesteld na een uitgebreide consultatie van amv’s, ex-amv’s tussen 16 en 21 jaar en allerlei instanties die met hen te maken hebben, zoals onder andere Nidos, COA, advocaten en andere deskundigen.

Lees hier meer over hun bevindingen en/of het onderzoeksrapport.